Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2020

Το Καλοκαίρι τελείωσε...

Το Καλοκαιράκι στην ουσία τελείωσε!!! Ο Σεπτέμβρης παραδοσιακά, αν και έχει ακόμα καλό καιρό, δεν θεωρείται καλοκαιρινός μήνας. Ανοίγουν τα σχολεία, επιστρέφουμε στην δουλειά, στο φουλ οι επιχειρήσεις...
Η επιστροφή των τουριστών, Ελλήνων και Αλλοδαπών, στον αστικό ιστό και τις πολύβοες πόλεις, θα φέρει μαζί με τις αποσκευές τους και αυξημένα νοσογόνα φορτία του Κορωνοϊού Covid-19. Χρειάζεται προσοχή, γιατί ο Χειμώνας και η πτώση της θερμοκρασίας μαζί με τον συνωστισμό και τους κλειστούς χώρους, θα αυξήσουν κατακόρυφα τον αριθμό των κρουσμάτων, θα κάνουν την Πανδημία πρωταγωνίστρια και θα θέσουν σε κίνδυνο τις ζωές μας!
Τελείωσαν λοιπόν οι μέρες ξεγνοιασιάς, τα μπανάκια, οι παραλίες, τα ταβερνάκια δίπλα στην θάλασσα, τα ηλιοβασιλέματα, οι φεγγαράδες, τα μπικίνι, τα γυαλιά ηλίου, τα καπέλλα, οι σαγιονάρες δίχαλο, τα ουζάκια, οι μπυρίτσες και οι παγωμένοι φραπέδες (εσχάτως οι εσπρέσσο φρέντο!!!).
Ας αποχαιρετίσουμε το Καλοκαιράκι με μερικά τραγουδάκια χαρούμενα και γλυκανάλατα που μας το θυμίζουν!!

Η ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ


Βαγγέλης Γερμανός - "Κρουαζιέρα"
CD: "Ερωτικό Κούρδισμα (1982)"


ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ


Νίκος Πορτοκάλογλου - "Το Καλοκαιράκι"
CD: "Φατμέ – Βγαίνουμε Απ' Το Τούνελ (1986)"


LAMBADA
Αυτό το τραγουδάκι κατά ένα περίεργο τρόπο, το έχω συνδέσει απόλυτα με τις ομορφιές του καλοκαιριού. Είναι χαρούμενο και allegro. Χορευτικό και ερωτικό!!! Πιθανόν να μην ταιρίαζει με την κουλτούρα του Έλληνα αλλά ταιριάζει με την κουλτούρα των Λατινοαμερικάνων. Με αυτούς τους ρυθμούς ξεχνούν τα προβλήματα, την φτώχεια και την μιζέρια. Και εκτονώνονται με τον χορό. Γλυκανάλατο και τρυφερό!!!



ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΧΕΙΜΩΝΑ!!!

ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Η ανάγκη για επικοινωνία γέννησε την ιδέα για την δημιουργία ενός Ιστοχώρου, μέσα από την δυνατότητα που προσφέρει απλόχερα το Διαδίκτυο.
Αποτελεί μόνο ένα μέσο να εκφράσω, να αποτυπώσω και να κοινοποιήσω μερικές σκέψεις, ενδιαφέροντα και προβληματισμούς μου.
Αχιλλέας

"Η Αποκατάσταση" - Κατερίνα Γώγου

Σκοτεινά Πάθη

Δεν πολεμούμε τα σκοτεινά μας πάθη με νηφάλια, αναιμικιά, ουδέτερη, πάνω από τα πάθη αρετή. Παρά με άλλα σφοδρότερα πάθη. Αφήνουμε τη θύρα μας ανοιχτή στην αμαρτία.
Δε βουλώνουμε τ' αφτιά μας να μην ακούσουμε τις Σειρήνες. Δε δενόμαστε από φόβο στο κατάρτι μιας μεγάλης Ιδέας, μήτε παρατούμε το καράβι και χανόμαστε γρικώντας, φιλώντας τίς Σειρήνες.
Παρά εξακολουθούμε την πορεία μας, αρπάζουμε και ρίχνουμε τις Σειρήνες στο καράβι μας και ταξιδεύουν κι αυτές μαζί μας.

"Ασκητική" - Νίκος Καζαντζάκης

Back to TOP  

Back to TOP