"Noma" - Ένα Ξεχωριστό Έστιατόριο

Η αγάπη μου για το καλό, νόστιμο και ξεχωριστό φαγητό είναι δεδομένη. Αποτελεί μία απόλαυση που έχει κυρίαρχο ρόλο στη διασκέδαση μου και ταιριάζει απόλυτα με την νοοτροπία και τα ενδιαφέροντά μου. Δεν ξεστομίζω την λέξη "Γαστρονομία" γιατί έχει τόσο εμπορευματοποιηθεί, με κύρια χαρακτηριστικά τον "σνομπισμό" και τον "ελιτισμό". Μου αρέσει να πηγαίνω σε "Gourmet" εστιατόρια αλλά δεν θέλω να χαρακτηριστώ "γκουρμεδιάρης".
Μεγάλη και θετική εντύπωση μου είχε κάνει το εστιατόριο "Noma" στην Δανία. Κατατάχθηκε στην πρώτη θέση των καλύτερων εστιατορίων στον Κόσμο για το έτος 2010. Η γαστρονομική φιλοσοφία, η σοβαρότητα και σεμνότητα του ιδιοκτήτη- Σεφ René Redzepi (πιτσιρικάς τότε) με είχε εντυπωσιάσει. Μάλιστα ασχολήθηκα μαζί του με ανάρτηση σε παλαιότερη Ιστοσελίδα, με σχετικό αφιέρωμα της εφημερίδας "Ελευθεροτυπίας", το οποίο και παραθέτω.

"Noma" - Το Κορυφαίο Εστιατόριο για το 2010

Σαν το καλύτερο εστιατόριο για το 2010 ψηφίστηκε από τους "ειδικούς" το Δανέζικο "Noma" που έχει σαν σεφ Αλβανοσκοπιανό επιχειρηματία! Είναι γνωστό σε όλους ότι η "υψηλή γαστρονομία" είναι όπως και η "υψηλή ραπτική". Εντυπωσιακή, ανατρεπτική, ακραία αλλά ένα πιάτο στο "El Bulli" είναι όπως ένα ταγιεράκι του "Dior". Πολύ φασαρία για το τίποτα! Η Βιομηχανία της Κατανάλωσης και ο "ελιτισμός" αντικαθιστούν την πραγματική γαστρονομία. Αν θέλετε να διαβάσετε το άρθρο κάντε "κλικ" στην εικόνα.

Το Παλαιό "Noma": ήταν, αναμφίβολα, ένα από τα πιο σημαντικά εστιατόρια της γενιάς του. Με το φαγητό του, ο René Redzepi ανέπτυξε ένα νέο είδος κουζίνας. Η νέα σκανδιναβική μαγειρική κοιτάζει πίσω και βασίζεται στην Παράδοση, για να βαδίσει μπροστά σε μία νέα γαστρονομική εμπειρία. Στηρίζεται στην φυσική επιλογή και στην εποχικότητα και ποιότητα των προϊόντων, για να εξερευνήσει και να παρουσιάσει νέες γεύσεις χωρίς ψήγματα "ελιτισμού". Η οραματιστική προσέγγιση του Σεφ René Redzepi μέσω μινιμαλιστικών πιάτων με επίκεντρο τα συστατικά κέρδισε την πρώτη διάκριση του "Noma" με τον τίτλο του καλύτερου εστιατορίου του κόσμου για τέσσερα χρόνια: 2010, 2011, 2012 και 2014.


Το Νέο "Noma": Ο Σεφ Redzepi έκλεισε το πρωτότυπο Noma τον Φεβρουάριο του 2017. Μετακόμισε το εστιατόριο από τη γειτονιά Christianhavn της Κοπεγχάγης, σε ένα πιο ευρύχωρο οικόπεδο στο καλλιτεχνικό νησί Refshalevej, με τα εγκαίνια και την πρώτη παρεχόμενη υπηρεσία γεύσης του νέου εστιατορίου να πραγματοποιείται τον Φεβρουάριο του 2018. Σύμφωνα με τους καλύτερους κανόνες , το νέο Noma είναι ένα ξεχωριστό εστιατόριο από την αρχική του θέση και, ως εκ τούτου, κερδίζει το υψηλότερο βραβείο νέας συμμετοχής που έκανε το ντεμπούτο του στη λίστα του έτους 2019 με την κατάκτηση της δεύτερης θέσης. Το εστιατόριο έχει μία τελείως διαφορετική φιλοσοφία αφού προσπαθεί να συνδυάσει την αισθητική του χώρου και του φαγητού, με την πλήρη ταύτιση και αρμονία με το φυσικό περιβάλλον. Δημιούργησε ένα εστιατόριο "Natura", πραγματικά ελκυστικό.

Ένα Ενδιαφέρον Βίντεο

Ο Σεφ René Redzepi, μέσα απ΄ένα όμορφο αφιέρωμα - συνέντευξη παρουσιάζει και εξηγεί την "γαστρονομική φιλοσοφία" του. Σοβαρός, εντυπωσιακός, σεμνός και εξαιρετικά συμπαθής. Η ηρεμία και η καλαισθησία του, έχουν και τον αντίστοιχο αντίκτυπο στις γευστικές δημιουργίες του. Ένα πραγματικά ενδιαφέον βίντεο. (Σημείωση: Στο Βίντεο παρουσιάζεται σαν γιός μετανάστη από την "Μακεδονία". Οι Σκοπιανοί και πριν και μετά την "Συμφωνία των Πρεσπών" έχουν κερδίσει το παιχνίδι.)

Ένα μινιμαλιστικό μενού

Για να μεταφερθείτε και να συνθεθείτε με την ιστοσελίδα του εστιατορίου "Noma" πατείστε το παρακάτω κουμπί.

Καστελλόριζο: Τα "απόνερα" μιας επίσκεψης

Δ Ι Α Κ Ο Π Ε Σ Ας ξεφύγουμε από την καθημερινότητα και ας σκεφτούμε λίγο την ξεκούραση μας...

Καστελλόριζο: Τα "απόνερα" μιας επίσκεψης

Κάθε χρόνο το ίδιο τροπάριο... Πού να πάμε διακοπές; Συζητήσεις επί συζητήσεων... και απόλυτη ασυμφωνία. Κάποιος πετάει την ιδέα "Καστελλόριζο" και τότε θυμήθηκα την επίσκεψη μου στο Ακριτικό Καστελλόριζο, τον Αύγουστο του 2010, όπου είχα μείνει πραγματικά ενθουσιασμένος.
Ένας Έπίγειος Παράδεισος, απόλυτης ηρεμίας, σε ράθυμους ρυθμούς περασμένων εποχών. Μία αυθεντικότητα που ακόμα διασώζεται (δεν ξέρω για πόσο ακόμα). Αν δεν το έχετε επισκεφθεί σας προτείνω να προγραμματίσετε τις επόμενες διακοπές σας.

Βρήκα στο Διαδίκτυο και ένα εξαιρετικό βίντεο που παρουσιάζει την περίφημη "Γαλάζια Σπηλιά" και την θαλάσσια τοποθεσία που λέγεται "Κολώνες". Όταν έχεις επισκεφθεί ένα μέρος είναι πραγματικά μαγευτικό να παρακολουθείς εκ νέου τις ομορφιές που κάποτε αντίκρυσες....

και... "Ένας Λαϊκός Βάρδος"

Η Cult νότα του Νησιού Ψάχνοντας στο Διαδίκτυο, βρήκα και αυτό το βιντεάκι με ένα λαϊκό βάρδο του νησιού (Νεκρό σήμερα). Θεώρησα υποχρέωση μου να το συμπεριλάβω για δύο λόγους: 1. Βρήκα την μουσική και την παρουσίαση πραγματικά "αυθεντική" 2. Σαν φόρο τιμής σε ένα άλλο λαϊκό βάρδο από τους Φούρνους της Ικαρίας, που συντρόφευε το γεύμα μου με την μουσική του. Το τραγούδι του (με τίτλο "Αλόμα") ακόμα ηχεί στα αυτιά μου και η μορφή του στοιχειώνει τις αναμνήσεις μου.

Τζίμης Πανούσης - "Ο Νεοέλληνας"

ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ Η αλήθεια είναι ότι με τον Τζίμη Πανούση έφτασα σε αδιέξοδο. Δεν ήξερα που να τον κατατάξω για να καταχωρήσω ένα βιντεάκι από το YouTube με το τραγούδι του "Ο Νεοέλληνας". Τραγουδιστής δεν είναι, τα τραγούδια του από άποψη μουσικής συνθέσεως είναι άθλια, κωμικός με την κλασική έννοια του όρου φυσικά όχι, διανοητής ούτε κατά διάνοια. Τότε τι είναι; Κατέληξα ότι ο Τζίμης Πανούσης είναι μία κατηγορία μόνος του. Ένας διασκεδαστής, με έντονα στοιχεία ψυχεδέλειας και "Ιερής Τρέλλας". Φυσικά οι θέσεις του με βρίσκουν σχεδόν πάντα αλληλέγγυο και σύμφωνο (άν εξαιρέσουμε τις απαξιωτικές αναφορές του σε σημαντικά πρόσωπα της Ελληνικής Ιστορίας όπως π.χ του Αγωνιστή της Αντίστασης Άρη Βελουχιώτη). Οι αναφορές του όμως στο Εκκλησιαστικό, Πολιτικό και Κοινωνικό "Κατεστημένο" είναι καταλυτικές. Αν και πιστεύω ότι το κάνει για την δημιουργία εντυπώσεων, πρόκληση εντάσεων και τελικά την προβολή της δουλειάς του και το προσωπικό του όφελος, εν τούτοις η σατυρική του παρέμβαση είναι πάντα ιδεολογικά στοχευμένη. Σας παρουσιάζω το τραγούδι του με τίτλο "Ο Νεοέλληνας" εξαιρετικά επίκαιρο και καυστικό. Απολαύστε το........

Τζίμης Πανούσης - "Ο Νεοέλληνας"

Ένα Πνιγμένο 14χρονο Προσφυγόπουλο

Κανείς δεν ξέρει το όνομά του. Πέρασε στην ιστορία ως το 14χρονο αγόρι, που βρέθηκε στη φουρτουνιασμένη θάλασσα της Μεσογείου πνιγμένο, κουβαλώντας πάνω του, ως μόνο περιουσιακό του στοιχείο στο μακρύ ταξίδι του από την πατρίδα του ως το νέο, πολιτισμένο κόσμο, τον έλεχο από το σχολείο του. Ένα έλεγχο που αποδείκνυε πόσο καλός μαθητής ήταν και αυτό σκόπευε να αποτελέσει το διαβατήριό του στη νέα πατρίδα που θα έφτανε. Φευ! Δεν πρόλαβε να φτάσει.

Και έρχεται η σειρά του γνωστού σκιτσογράφου Makkox. Αυτός έφτιαξε το σκίτσο που έχει γεμίσει τα social media τις τελευταίες μέρες. Δείχνει ένα αγόρι, το 14χρονο αγόρι από το Μάλι, καθισμένο στο βυθό της Μεσογείου να δείχνει τον έλεγχο του σε ένα χταπόδι, έναν καρχαρία κι άλλα πλάσματα του βυθού. Κι εκείνα να του δίνουν συγχαρητήρια για τους βαθμούς του.

Το αγόρι ήταν ανάμεσα στα θύματα ναυαγίου στη Μεσόγειο στις 18 Απριλίου του 2015.

Πως να εκπαιδεύσετε τον Δράκο σας

"How to train your Dragon" Η ταινία είναι γυρισμένη από την Dream Works Animation, το στούντιο που βρίσκεται πίσω από τις επιτυχίες Σρεκ, Μαδαγασκάρη και Kung Fu Panda. Βίκινγκς, δράκοι και ένας... ασυνήθιστος ήρωας αποτελούν τα υλικά της ταινίας. Πρόκειται για μια κωμική περιπέτεια που λαμβάνει χώρα στο μυθικό κόσμο των Βίκινγκς και των δράκων, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Κρεσίντα Κάουελ. Η ιστορία αφορά σε έναν έφηβο Βίκινγκ, τον Ψάρη, που μένει στο νησί του Μπερκ, όπου η καθημερινή μάχη με τους δράκους είναι τρόπος ζωής. Ο χαρακτήρας, όμως, του Ψάρη δεν ταιριάζει ούτε με τη φιλοσοφία της φυλής του ούτε και με αυτήν του αρχηγού της που συμπτωματικά… είναι κι ο πατέρας του εφήβου. Όταν ο Ψάρης συναντά έναν τραυματισμένο δράκο όλα όσα ήξερε για τους δράκους ανατρέπονται...!!

To Trailer της Ταινίας

Κινούμενα σχέδια γιατί παραμένουμε πάντα... παιδιά

..

'Ενας πραγματικός Ακτιβιστής

Μία είδηση από το Διαδίκτυο πραγματικά με άγγιξε!! Μέσα στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε και τις διάφορες "Κινήσεις" πολιτών ("Δεν πληρώνω, Δεν πληρώνω") που άλλους βρίσκουν σύμφωνους και αλληλέγγυους και άλλους όχι, η περίπτωση του ακτιβιστή που παραθέτω είναι πραγματικά συγκλονιστική!! Στον Τυπά με το πραγματικά συμπαθητικό προφίλ, του βγάζω το καπέλλο. Διαβάστε και δείτε το σχετικό βιντεάκι αξίξει...

ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ Ο Tim DeChristopher είναι φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα και πριν από λίγες ημέρες καταδικάστηκε από αμερικάνικο δικαστήριο για 2 κακουργήματα. Μετά την καταδίκη του, ο Tim, αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως 10 χρόνια και πρόστιμο 750.000 δολαρίων. Τα κακουργήματά του ήταν ότι τον Δεκέμβριο του 2008 απέτρεψε την εκποίηση δημόσιας έκτασης στα όρια του Εθνικού Δρυμού της Γιούτα που προοριζόταν για την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον. Και απέτρεψε την εκποίηση κάνοντας μια κίνηση ματ που τώρα μπορεί να του στοιχίσει την ελευθερία του. Ο Tim συμμετείχε μαζί με άλλους διαδηλωτές στη διαμαρτυρία κατά της δημοπρασίας της δημόσιας γης σε πετρελαιάδες. Κάποια στιγμή σκέφτηκε ότι με μια διαμαρτυρία δεν γίνεται τίποτα και αποφάσισε να χτυπήσει το σύστημα από μέσα. Φόρεσε κοστούμι, μπήκε στην αίθουσα της δημοπρασίας και ανεβάζοντας συνεχώς την τιμή έγινε ο κύριος της έκτασης!

Λίγες μέρες μετά οι υπεύθυνοι της Υπηρεσίας Αξιοποίησης Δημόσιας Γης (The Bureau of Land Management –BLM), συνειδητοποίησαν ότι ο μυστήριος και επίμονος κοστουμάκιας που καπάρωσε προς 2 εκατομμύρια δολάρια τα 90.000 στρέμματα της δημόσιας γης, δεν ήταν εκπρόσωπος κάποιας εταιρείας πετρελαίου ή φυσικού αερίου αλλά ένας ακτιβιστής φοιτητής που φυσικά δεν είχε να πληρώσει.

Η αποκάλυψη προκάλεσε πανικό και η δημοπρασία ακυρώθηκε φέρνοντας σε δύσκολη θέση τους παρατρεχάμενους του Μπους, αφού συνειδητοποίησαν ότι έχασαν το τρένο μια και σε λίγες ημέρες –τον Ιανουάριο του 2009- θα αναλάμβανε τα ηνία ο Ομπάμα που ήταν αντίθετος με την εκποίηση της γης.

Για τον Tim, όμως, η υπόθεση δεν έληξε αφού κινήθηκαν νομικά εναντίον οι εταιρείες πετρελαίου και δυο χρόνια μετά πέτυχαν την καταδίκη του. Στο πλευρό του φοιτητή στέκονται πολίτες και περιβαλλοντικές οργανώσεις όπως το δίκτυο 350.org που κάνει διαδικτυακή διαμαρτυρία μέσω twitter και ζητά τη συμπαράσταση των πολιτών.

Η είδηση όπως παρουσιάσθηκε στο www.bidder70film.com/

Η Λευκή Τίγρη της Βεγγάλης

White Tiger

Η λευκή τίγρης δεν είναι ένα ιδιαίτερο είδος τίγρης αλλά χρωματική ποικιλία που προκύπτει από γονιδιακή μετάλλαξη, δηλαδή από το υπολειπόμενο μεταλλαγμένο γονίδιο του τίγρη της Βεγγάλης.Ένα πολύ γνωστό αλληλόμορφο γονίδιο είναι η αιτία της δημιουργίας της λευκής τίγρης, ενός ζώου το οποίο είναι σπανιότατο (αν δεν έχει εκλείψει ήδη )στη φύση, αλλά εκτρέφεται ευρέως σε ζωολογικούς κήπους λόγω της δημοτικότητάς του.
Τυχόν αναπαραγωγή των λευκών τίγρεων συχνά οδηγεί σε ενδογαμία (επειδή το χαρακτηριστικό είναι υπολειπόμενο). Πολλές πρωτοβουλίες έχουν αναληφθεί για να διασταυρωθούν «κανονικές» με «λευκές» τίγρεις, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, διότι τέτοια ενδογαμία έχει οδηγήσει σε λευκές τίγρεις με μεγαλύτερη πιθανότητα να γεννηθούν με φυσικά ελαττώματα, όπως στρεβλό υπερώο και σκολίωση.Επιπλέον, τα λευκά άτομα είναι επιρρεπή στην εμφάνιση στραβισμού.
Συμπερασματικά, ακόμη και οι φαινομενικά υγιείς λευκές τίγρεις, δεν ζουν όσο οι ομόλογες φυσιολογικές. Η πρώτη καταγραφή λευκών ατόμων έγινε στις αρχές του 19ου αιώνα και η δημιουργία τους πραγματοποιείται μόνο όταν και οι δύο γονείς φέρουν το σπάνιο προαναφερθέν γονίδιο, το οποίο έχει υπολογιστεί να υπάρχει σε μόνο μία (1) σε κάθε 10.000 γεννήσεις.
Πρέπει να τονιστεί ότι η λευκή τίγρη δεν αποτελεί ένα ξεχωριστό υποείδος, αλλά μόνο χρωματική ποικιλία (varietas, variety). Δεδομένου ότι οι μόνες λευκές τίγρεις που έχουν παρατηρηθεί σε άγρια κατάσταση είναι τίγρεις της Βεγγάλης και, όλες οι λευκές τίγρεις σε αιχμαλωσία είναι τουλάχιστον κατά ένα μέρος της Βεγγάλης, το υπολειπόμενο γονίδιο που προκαλεί το λευκό χρωματισμό θεωρείται συνήθως ότι «μεταφέρεται» μόνο από τίγρεις της Βεγγάλης, αν και οι λόγοι γι 'αυτό δεν είναι γνωστοί.
Πάντως, ουδόλως απειλούνται περισσότερο από ό,τι οι «φυσιολογικές» τίγρεις, κάτι που αποτελεί κοινή παρερμηνεία. Μια άλλη δοξασία είναι οτι, οι λευκές τίγρεις είναι τύπος αλμπίνο, κάτι που δεν ισχύει διότι οι χρωστικές ουσίες στις ρίγες είναι εμφανείς στο σώμα τους. Επίσης, είναι ξεχωριστές, όχι μόνο λόγω της λευκής απόχρωσης τους, αλλά επίσης, διότι έχουν και μπλε μάτια αντί κόκκινα.

Κάνετε κλικ στα σχετικά κουμπιά αριστερά κάτω από την φωτογραφία για να δείτε και τις υπόλοιπες. Πραγματικά ένα εντυπωσιακό ζώο που μας θυμίζει την ομορφιά της φύσης που με γρήγορους ρυθμούς φθίνει.

Το Ακριτικό Καστελλόριζο

Το μικροσκοπικό διαμάντι του Αιγαίου

Στην ανατολικότερη άκρη της Ελλάδας, αγκαλιά με τις μικρασιατικές ακτές, το Καστελλόριζο είναι ένας μικρός νησιωτικός παράδεισος που, παρά τις αμέτρητες ομορφιές και τη μακραίωνη ιστορία του, παραμένει ανέγγιχτος από τον μαζικό τουρισμό.

Μέχρι πριν από λίγες δεκαετίες, το Καστελλόριζο ήταν ένας σχετικά άσημος προορισμός, ακόμα και μεταξύ Ελλήνων - ένας μακρινός, δυσπρόσιτος, ελάχιστα διαφημισμένος τόπος. Ομως, την τελευταία εικοσαετία, το νησάκι των μόλις 9 τετραγωνικών χιλιομέτρων αναδύθηκε από την ακριτική του απομόνωση για να συστηθεί απευθείας στο διεθνές κοινό: το 1991, η βραβευμένη με Οσκαρ ιταλική ταινία «Mediterraneo» ξενάγησε τους απανταχού κινηματογραφόφιλους στα γοητευτικά τοπία του Καστελλόριζου. Αρκετά αργότερα, το 2006, ένα ουράνιο φαινόμενο, η εντυπωσιακή ολική έκλειψη ηλίου, έφερε στο νησί εκατοντάδες επισκέπτες από κάθε γωνιά της Γης. Κατά μήκος του ασφαλούς φυσικού λιμανιού απλώνεται ο μοναδικός οικισμός του νησιού. Αυτό είναι όλο κι όλο το Καστελλόριζο? μια σταλιά τόπος, αλλά με τόσο πλούσια ιστορία, που θα σας πάρει λίγο χρόνο για να τον εξερευνήσετε ενδελεχώς. Η βόλτα στα σοκάκια του μοιάζει με ταξίδι πίσω στο χρόνο.

Το Καστελλόριζο μέσα στο Χρόνο...

Η Μεγίστη κατοικείται από τη νεολιθική εποχή, όπως μαρτυρούν τα άφθονα ευρήματα που έχουν έρθει στο φως. Στην αρχαιότητα κατοικήθηκε από Πελασγούς και αργότερα από Δωριείς, ενώ πέρασαν από εδώ Μινωίτες και Μυκηναίοι. Στενές ήταν πάντα και οι επαφές με τα μικρασιατικά παράλια, με τα οποία το νησί διατηρούσε ζωτικές, για την επιβίωση και την ανάπτυξή του, εμπορικές σχέσεις. Η Μεγίστη γνώρισε περιόδους δόξας -μέχρι και δικά της νομίσματα έκοβε-, αλλά συνήθως ήταν εξαρτημένη από κάποια μεγαλύτερη δύναμη της εποχής - κυρίως τη Ρόδο. Λόγω της στρατηγικής της θέσης, τους επόμενους αιώνες ουκ ολίγοι θα διεκδικήσουν τη Μεγίστη: Ρωμαίοι, Βυζαντινοί και ύστερα, το 1306, είναι η σειρά των Ιωαννιτών ιπποτών. Εκείνοι θα χτίσουν το μεσαιωνικό κάστρο στην κορυφή των βράχων και θα δώσουν στη Μεγίστη το όνομα Καστελλόριζο, το οποίο θα αποτελέσει τόπο εξορίας των αντιπάλων τους.

Το 1440, ο στόλος των Αιγύπτιων Μαμελούκων επιτίθεται στο νησί. Ο οικισμός ερειπώνεται και οι κάτοικοι αιχμαλωτίζονται, για να βρεθούν δούλοι στην Ανατολή. Τα επόμενα 200 χρόνια, το Καστελλόριζο θα αλλάζει διαρκώς χέρια μεταξύ Φράγκων και Οθωμανών. Εν τέλει, θα κυ-ριαρχήσουν οι τελευταίοι. Επί τουρκοκρατίας, οι κάτοικοι του νησιού θα καταφέρουν να διατηρήσουν πολλά προνόμια, τα οποία θα τους επιτρέψουν να αναπτύξουν σταδιακά μια ανθηρή οικονομία, βασισμένη κυρίως στη ναυτιλία. Ο εμπορικός στόλος του Καστελλόριζου αλώνιζε την ανατολική Μεσόγειο, μεταφέροντας αγαθά από και προς την Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική. Το εμπόριο έφερε στους ντόπιους άφθονο πλούτο. Μάρτυράς του είναι τα πανέμορφα αρχοντικά νεοκλασικού ύφους που απλώνονται κατά μήκος του «Κορδονιού», όπως ονομάζουν οι ντόπιοι την παραλιακή οδό - και αγαπημένη τους βόλτα. Αυτά τα δίπατα και τρίπατα αρχοντόσπιτα, άλλα ζωηρόχρωμα και άλλα κατάλευκα, με τα ξύλινα παράθυρα, τα μπαλκόνια και τις κόκκινες κεραμοσκεπές, ανάγονται κυρίως στα μέσα του 19ου αιώνα. Σήμερα, πολλά από αυτά έχουν ανακαινιστεί και είναι είτε ιδιωτικές κατοικίες είτε ξενώνες.

Προς τιμήν τους, οι Καστελλοριζιοί φρόντισαν, εκτός από την προσωπική τους περιουσία, να προικίσουν τον τόπο τους με αξιόλογα δημόσια κτίρια. Περιδιαβαίνοντας τις συνοικίες Κάβος, Χωράφια, Μανδράκι, θα συναντήσετε το δημαρχείο, τη Δημοτική Αγορά αλλά και τη Σαντράπειο Σχολή, η οποία θα σας φανεί πολύ οικεία: λογικό, αφού η πρόσοψή της είναι ακριβές αντίγραφο του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επίσης, ανέγειραν πανέμορφες εκκλησίες, όπως εκείνη των πολιούχων του νησιού, Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης - τα τάματα και ο διάκοσμος θα σας δώσουν άλλη μια εικόνα της ακμής που γνώρισε το Καστελλόριζο χάρη στη θάλασσα. Οι κίονες που στηρίζουν τον τρούλο μεταφέρθηκαν από το ναό του Απόλλωνα στα Πάταρα της Λυκίας, στη Μικρασία.

ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ, Ο ΑΚΡΙΤΑΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ Πρόκειται για ένα επιμορφωτικό ντοκιμαντέρ με θέμα το ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ, το οποίο έχει ως στόχο να παρουσιάσει μέσα από τις αφηγήσεις του Γ. ΒΑΛΤΙΝΟΥ την ιστορική πορεία του τόπου. Ο αφηγητής ξεκινάει την ξενάγησή του με την παρουσίαση της γεωγραφικής θέσης του ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟΥ. Στη συνέχεια παρατίθενται πλάνα από τα ΤΕΙΧΗ και το ΚΑΣΤΡΟ, το ΜΟΥΣΕΙΟ και τις ΙΕΡΕΣ ΜΟΝΕΣ, δίνοντας παράλληλα διευκρινιστικές πληροφορίες για την ιστορία του τόπου επί ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ, καθώς και για τα ιστορικά γεγονότα του νησιού κατά το 19ο αι. Γίνεται ιδιαίτερη μνεία στην ΚΥΡΑ της ΡΩ, καθώς μας ξεναγεί στο νησί της. Ο αφηγητής διαβάζει αποσπάσματα από το βιβλίο της ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ ΜΩΡΑΪΤΟΥ «ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ, Ο ΑΚΡΙΤΑΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ » και στη συνέχεια αποσπάσματα από το έργο «ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ» του Λ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ αλλά και το ομότιτλο του ΙΩΑΝΝΗ ΧΑΤΖΗΦΩΤΗ. (Από το ψηφιακό αρχείο της ΕΡΤ -1995)

Στο λιμάνι υψώνεται ο μιναρές του τζαμιού του Καστελλόριζου, που λειτουργούσε ώς τις αρχές του 20ού αιώνα. Τους καλοκαιρινούς μήνες είναι ανοιχτό το μικρό λαογραφικό μουσείο που φιλοξενεί. Συνεχίζοντας τη βόλτα στην περιοχή του λιμανιού, θα συναντήσετε τα 315 (λένε) σκαλοπάτια που οδηγούν στον Αγιο Γεώργιο του Βουνού. Είναι χτισμένος σε μια εντυπωσιακή τοποθεσία, στη θέση παλαιοχριστανικής εκκλησίας - σώζεται το δάπεδό της. Στο εσωτερικό βρίσκεται και μια ενδιαφέρουσα κατακόμβη.

Στους πρόποδες του βράχου του κάστρου, το ενδιαφέρον γίνεται καθαρά αρχαιολογικό: εδώ σώζεται σε άριστη κατάσταση ένας ναόσχημος λυκιακός τάφος του 4ου αιώνα - άλλη μία ένδειξη των πανάρχαιων δεσμών του Καστελλόριζου με τα μικρασιατικά παράλια. Ανηφορίζοντας θα βρεθείτε στο μεσαιωνικό κάστρο. Οταν κατασκευάστηκε, τον 14ο αιώνα, ήταν ένα από τα πιο ισχυρά φρούρια της ανατολικής Μεσογείου. Σήμερα πια στέκει ερειπωμένο, συντροφιά με τα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης. Εκεί ψηλά αξίζει να ξαποστάσετε και να απολαύσετε τη θέα στον οικισμό, στο λιμάνι και στα μικρασιατικά παράλια, που απέχουν ελάχιστα. Πριν κατηφορίσετε, περάστε και από το ωραίο μουσείο του Καστελλόριζου: φιλοξενεί αρχαιολογικά ευρήματα και εκθέματα από κάθε χρονική περίοδο της ιστορίας του νησιού, όπως για παράδειγμα τις τοιχογραφίες του Αγίου Νικολάου του κάστρου.

Κάνοντας βόλτες στον οικισμό, θα παρατηρήσετε ότι πολλά σπίτια, ακόμα και αρχοντικά, στέκουν ρημαγμένα. Αρκετά καταστράφηκαν το 1926, όταν ένας πανίσχυρος σεισμός 8 Ρίχτερ συγκλόνισε την περιοχή. Η καταστροφή ολοκληρώθηκε στη διάρκεια των γερμανικών βομβαρδισμών το 1943, με τις πυρκαγιές που ακολούθησαν να δίνουν τη χαριστική βολή στο νησί. Είχε αρχίσει να παρακμάζει ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα - τότε, οι διαδοχικές εναλλαγές των ευρωπαϊκών δυνάμεων κατοχής καθώς και οι δύσκολες συνθήκες διαβίωσης οδήγησαν έναν τεράστιο αριθμό ντόπιων στην ξενιτιά, κυρίως στην Αυστραλία. Μάλιστα, η κοινότητα των Καστελλοριζιών της Αυστραλίας αριθμεί πολλαπλάσια μέλη από τους μόνιμους κατοίκους του νησιού, που δεν ξεπερνούν τους 300 στις μέρες μας.

Περίπατοι στην ύπαιθρο Το Καστελλόριζο δεν έχει δρόμους, πλην της ασφάλτου που συνδέει τον οικισμό με το αεροδρόμιο. Τα αυτοκίνητα μετριούνται στα δάχτυλα και υπάρχει ένα και μοναδικό ταξί που εξυπηρετεί τους επισκέπτες. Ομως, είναι τόσο μικρούτσικος τόπος, ώστε αξίζει τον κόπο να τον περπατήσετε και να τον εξερευνίσετε ακολουθώντας τα καλοχαραγμένα μονοπάτια της υπαίθρου. Μόλις ένα χιλιόμετρο από τον οικισμό βρίσκεται το Παλαιόκαστρο, ένα από τα αρχαιότερα μνημεία του νησιού, που χρησιμοποιούνταν μέχρι και την εποχή των ιπποτών. Νότια του οικισμού θα συναντήσετε τα αμυντικά «κυκλώπεια» τείχη της Βίγλας, που πιθανότατα ανάγονται στην ελληνιστική εποχή. Η πεζοπορία στην ύπαιθρο είναι επίσης μια καταπληκτική ευκαιρία να ανακαλύψετε έναν οικολογικό παράδεισο, όπου απαντούν διάφορα σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας, με πιο διάσημη τη σαλαμάνδρα Mertensiella luschani. Το Καστελλόριζο είναι το ένα από τα μόλις τρία νησιά όπου ζει αυτό το σπάνιο και προστατευόμενο είδος, που θυμίζει μικροσκοπικό δεινοσαυράκι!

Παραλίες στο Καστελλόριζο... δεν υπάρχουν, αλλά δεν συντρέχει λόγος απογοήτευσης. Εκτός από τις βουτιές που μπορείτε να κάνετε στα πεντακάθαρα, διάφανα νερά του λιμανιού ή στην περιοχή Πλάκες, πολλά βαρκάκια θα σας μεταφέρουν στις αμμουδιές που βρίσκονται στα γειτονικά νησάκια και στις βραχονησίδες: στη Ρω -όπου θα δείτε και το μνημείο της περίφημης Κυράς της-, στη Στρογγύλη και στον Αγιο Γεώργιο, με το ομώνυμο εκκλησάκι.

Ομως, το πιο εντυπωσιακό σημείο για βουτιές βρίσκεται στο ίδιο το Καστελλόριζο και δεν είναι άλλο από τη Σπηλιά του Παράστα, ένα από τα μεγαλύτερα θαλάσσια σπήλαια της Μεσογείου. Πραγματικό θαύμα της φύσης, κρυμμένο τόσο καλά στα βράχια, που, για να χωρέσει το βαρκάκι, θα πρέπει να σκύψετε τόσο που να ακουμπήσει η μύτη στα δάχτυλά σας! Η φύση έχει διακοσμήσει το σπήλαιο με απίθανους σταλακτίτες, ενώ τα τοιχώματά του παίρνουν απερίγραπτες γαλάζιες αποχρώσεις χάρη στον ιριδισμό του νερού. Η σπηλιά ονομάζεται και Φώκιαλη, καθώς λέγεται πως εδώ φωλιάζουν οι φώκιες monachus monachus. Βέβαια, είναι μάλλον

απίθανο να συναντήσετε κάποια, γιατί δεν αντέχουν καθόλου την πολυκοσμία.Το Καστελλόριζο προσφέρει πληθώρα εμπειριών, όμως πάνω από όλα είναι τόπος γαλήνης, ηρεμίας και -γιατί όχι- ραστώνης. Μια τεμπέλικη βόλτα στο Κορδόνι, όταν τα βουνά της Μικρασίας, απέναντι, βάφονται στα χρώματα του σούρουπου και το ένα μετά το άλλο ανάβουν τα φωτάκια του Κας, της αρχαίας Αντιφέλλου, ίσως είναι η πεμπτουσία των απολαύσεων που μπορεί να σας χαρίσει αυτό το ακριτικό διαμαντάκι του Αιγαίου.

Η Κυρά της Ρω

Νοτιοδυτικά του Καστελλόριζου βρίσκεται η νησίδα Ρω. Εκεί ζούσε ολομόναχη από το 1940, όταν χήρεψε, η Κυρά της Ρω -κατά κόσμον Δέσποινα Αχλαδιώτη-, η πιο διάσημη ακρίτισσα της ελληνικής ιστορίας, με αντιστασιακή δράση.

Από το 1943 ώς το θάνατό της, το 1982, φρόντιζε να μην περάσει ούτε μία μέρα που να μην κυματίζει η σημαία στη μικροσκοπική βραχονησίδα. Η Κυρά της Ρω τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών, από το Πολεμικό Ναυτικό κ.ά. και σήμερα στο νησάκι της υψώνεται ένα μνημείο προς τιμήν της.

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΚΑΣ

Μια επίσκεψη στη γειτονική Τουρκία επιβάλλεται αν βρεθείτε στο Καστελλόριζο - αρκεί να μην έχετε ξεχάσει την (καινούργια) ταυτότητά σας. Το Κας, αυτή η μικρή πόλη της τουρκικής «Ριβιέρας», διατηρεί, παρά την τουριστική ανάπτυξη, το χαρακτήρα της. Εκτός από το πολύχρωμο παζάρι που γίνεται κάθε Παρασκευή, το Κας βρίσκεται σε μια περιοχή γεμάτη μνημεία. Λίγο έξω από την πόλη σώζεται αρχαίο θέατρο, απομεινάρι της αρχαίας Αντιφέλλου.